در غلبکن

در غلبکن . [ دَ غ َ ک َ/ دَ غ ُ ب َ ک َ ] (اِ مرکب ) دری را گویند که پنجره دار باشد. بعضی دری را گویند که پیش آن پنجره داشته باشد و مردم از عقب پنجره نمایان باشند، و معنی اول بهتر است چه غلبکن به معنی پنجره است . (از برهان ). دری را گویند که پیش او پنجره باشد، چه غلبکن به معنی پنجره آمده . (از جهانگیری ) (از انجمن آرا). دری باشد مانند جعفری یا پنجره که هر که در آن باشد بنماید. (شرفنامه ٔ منیری ). دری را گویند که پیش آن پنجره باشدمانند جعفری . (از آنندراج ). در غلبکن و در غلبکین ، هر دو که در برهان آمده است غلط است و غلبکین به ضم غین و فتح باء و کاف تازی صحیح است ، و «در» هم به معنی باب جزء کلمه نیست . شاعر گفته «غلبکن در چه باز یا چه فراز». امروز می گویند قبایم غُلْبَکَن شده یعنی به میخ و مانند آن گرفته و مثلثی که یک ضلع آن هنوزبر جامه چسبیده است کنده شده ، و «غلبکن در» در شعر شاعر به معنی در مشبک است . (یادداشت مرحوم دهخدا).