درم بار. [ دِرَ ] (نف مرکب ) درم بارنده . بارنده ٔ درم . درم ریز. || کنایه از بسیاربخشش و سخی
: در بزم درم باری و دینارفشانیست
در رزم مبارزشکر و شیرشکاریست .
فرخی .
-
ابر درم بار ؛ ابر که باران آن درم بود.
- || بسیار سخی ؛ بسیار بخشنده
: میر همه میران ، پسر خسرو ایران
بواحمدبِن ْ محمود آن ابر درم بار.
فرخی .