در میانه . [ دَ ن َ
/ ن ِ ] (ق مرکب ) (از: در + میان + َه ) در میان . مابین . وسط. میان . خلال : تکبّد، تکبید؛ در میانه ٔ آسمان درآمدن آفتاب . (منتهی الارب ).
-
در میانه نهادن ؛ با هم ظاهر کردن . مطرح ساختن
: با او چه در میانه نهی از نیاز بحث
از حرف زلف و کاکل او کن دراز بحث .
درویش واله هروی (از آنندراج ).