درنگ ساختن . [ دِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) تأخیر و تأنی کردن . مولیدن . کندی نمودن
: چو سازی درنگ اندر این جای تنگ
شود تنگ بر تو سرای درنگ .
فردوسی .
من اینک پس اندر چو باد دمان
بیایم نسازم درنگ و زمان .
فردوسی .
سپهدار گفتا چه سازی درنگ
بیارای رفتن پذیره به جنگ .
اسدی .
|| اقامت کردن . توقف کردن
: چو آید بر این باش و مَسْگال جنگ
چو خواهی که ایدر نسازددرنگ .
فردوسی .
بدان تا برادر بترسد ز جنگ
چو تنها بماند نسازد درنگ .
فردوسی .
|| دقت کردن . تأمل کردن
: که دانا به هر کار سازد درنگ
سر اندر نیارد به پیکار تنگ .
فردوسی .