دریوزه کردن . [ دَرْ زَ
/ زِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گدایی کردن . تکدی . صدقه خواستن . وام خواستن
: خاقانی ازین درگه دریوزه ٔ عبرت کن
تا از درتو زین پس دریوزه کند خاقان .
خاقانی .
ای با تو مرا دوستی سی روزه
وز خدمت وصل تو کنم دریوزه .
خاقانی .
چشمه ای کاین حصار پیروزه
کرده زوآب و رنگ دریوزه .
نظامی .
لنگر عقل است عاقل را امان
لنگری دریوزه کن از عاقلان .
مولوی .
دریوزه ای کردم زتو در اقتضای آشتی
دی نکته ای فرموده ای جان را برای آشتی .
مولوی .
کوزه از بحر چو دریوزه کند
بحر پیداست چه درکوزه کند.
جامی .
نوری از پیشانی صاحبدلان دریوزه کن
شمع خود را می بری دل مرده زین محفل چرا.
صائب (از آنندراج ).