دستان سرا. [ دَ س َ ] (نف مرکب ) دستان سرای . دستان سراینده . سرودگوی . مغنی . آوازه خوان . سرودخوان
: بلبل دستان سرا چاره همی جوید ز من
چاره زآن جوید که او را جست باید نیز چار.
؟ (از لغت نامه ٔ اسدی ).
همه زیبارخ و موزون و دمساز
همه دستان سرا و نکته پرداز.
نظامی .
ای پیک راستان خبر یار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرا بگو.
حافظ.
|| (اِ مرکب ) خروس . (ناظم الاطباء).