دست پیش آوردن

دست پیش آوردن . [ دَوَ دَ ] (مص مرکب ) دست زدن . شروع کردن :
که این نامه را دست پیش آورم
ز دفتر بگفتار خویش آورم .

فردوسی .

|| دست پیش کسی آوردن ؛ کنایه از دریوزه و گدائی کردن . (آنندراج ). دست پیش کردن . دست کشی کردن . به علامت سؤال وخواهش و کدیه دست برابر کسی دراز کردن :
از آن تهی است کف آرزو گدای ترا
که دست پیش تو نتواند از حیا آورد.

محمدقلی میلی (ازآنندراج ).