دشمن مال . [ دُ م َ ] (نف مرکب ) دشمن مالنده . مغلوب کننده ٔ دشمن . عدومال
: خسرو شیر دل پیل تن دریا دست
شاه گرد افکن لشکر شکن دشمن مال .
فرخی .
ای جهاندار بلند اختر پاکیزه گهر
ای مخالف شکر رزم زن دشمن مال .
فرخی .
بروز بزم ز بهر ویند دوست نواز
بروز رزم ز بهر ویند دشمن مال .
سوزنی .
به کف ّ راد دهی مال خویش را مالش
تراست مال مگر دشمن و تو دشمن مال .
سوزنی .