دعر
نویسه گردانی:
DʽR
دعر. [ دُ ] (ع اِ) کرمک چوبخوار. (منتهی الارب ). قادح ، و آن کرمکی است که چوب را می خورد. واحد آن دعرة. (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۴۴۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
دار عماره . [ رُ ع ُ رَ ] (اِخ ) نام دو نقطه از شهر بغداد، یکی در شارع المخرم ، در مشرق بغداد که منسوب به عمارةبن ابی خطیب است . دیگری در مغ...
دار عیسی . [ رِ سا ] (اِخ ) چوبی که مسیح پیامبر را بر آن مصلوب کرده بودند. این چوب یکی از ذخایر گرانبهای کلیسای آناستازیس در شهر اورشلیم ب...
دار غرور. [ رِ غ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سرای خودخواهی و خودبینی ، کنایت از دنیا : بشادی جهان دل را مکن شادکه آن دار غرور آمد ز بنیاد. ...
دار فانی . [ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سرای ناپایدار. کنایت از این جهان . دنیا. رجوع به دار و دارالفتا شود.
دار سپنج . [ رِ س ِ پ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا و عالم سفلی باشد. (آنندراج ).
دار سرور. [ رِ س ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بهشت . رجوع به دارالسرور شود.
دار رزین . [ رُ رَ ] (اِخ ) نام جایی است در سیستان . والرهنی میگوید در کرمان است . (معجم البلدان ).
دار رومی . [ رِ ] (اِ مرکب )دارویی باشد رومی ، گویند نافعالقوه است . (برهان ).
دار دنیا. [ رِ دُن ْ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) این جهان . گیتی . دنیا. رجوع به دار شود.- از دار دنیا رفتن ؛ کنایه از مردن است .
چوکی دار. (نف مرکب ) دارنده ٔ چوکی . آنکه چوکی دارد. || مهتر و بزرگ پاسبانان شب . (ناظم الاطباء).