دل شکر. [ دِ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) دل شکرنده . شکرنده ٔ دل . شکننده ٔدل . شکافنده ٔ دل
: نیست آگاه که چاه زنخ و حلقه ٔ زلف
دلبر و دل شکن ودل شکر و دل گسل است .
فرخی .
ترا به میمنه و میسره روان گردد
دو خیل دل شکر جان شکار از آتش و آب .
مسعودسعد.
ای خواب من ربوده ز یاقوت پرشکر
وی تاب من فزوده ز هاروت دل شکر.
عبدالواسع جبلی .