دم
نویسه گردانی:
DM
دم . [ دَم م ] (ع اِ) گیاهی است . (ازناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
- نبات دم ؛ نام گیاهی است . (از اقرب الموارد) (ازناظم الاطباء).
|| خون . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گربه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). لغتی است در دَم . (ازاقرب الموارد). و رجوع به دَم شود.
واژه های همانند
۱۸۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۸ ثانیه
دم اردکی .[ دُ اُ دَ ] (ص نسبی ) قسمی زدن زلف مردان از پشت سر. نوعی پیرایش زلف در پشت گردن . (یادداشت مؤلف ).
دم آسمان . [ دُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جلگه ٔ بخش مرکزی شهرستان گلپایگان . سکنه ٔ آن 141 تن . آب از قنات و چاه . (از فرهنگ جغرافیایی ای...
دم آمدن . [ دَ م َ دَ ] (مص مرکب ) در تداول سینه زنان ، با دیگران هم آواز شدن . هم آهنگ با دیگران آواز کردن . نیک هم آهنگ دیگران خواندن : دم ...
دم التیس . [ دَ مُت ْ تی ] (ع اِ مرکب ) خون تکه . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). خون بز نر که به شیرازی تکه خوانند. (از اختیارات بدیعی ).
دم الحمل . [ دَ مُل ْ ح َ م َ ] (ع اِ مرکب ) خون بره را گویند. (اختیارات بدیعی ) (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
دم الایل . [ دَ اَی ْ ی َ / اُی ْ ی َ ] (ع اِ مرکب ) به پارسی خون گوزن گویند. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (از اختیارات بدیعی ).
دم الثور. [ دَ مُث ْ ث َ ] (ع اِ مرکب ) خون گاو نر. (اختیارات بدیعی ).
دم الکلب . [ دَ مُل ْ ک َ ] (ع اِ مرکب ) خون سگ دیوانه است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
دم المعز. [ دَ مُل ْ م َ ] (ع اِمرکب ) به پارسی خون بز است . (از اختیارات بدیعی ).
دم بادام . [ دُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کنگاور بخش کنگاور شهرستان کرمانشاه . آب از سراب فش .سکنه ٔ آن 194 تن . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ...