دم شمردن . [ دَ ش ِ
/ ش ُ م َ
/م ُ دَ ] (مص مرکب ) شمار انفاس داشتن . || کنایه از ایام بسر کردن است . (آنندراج )
: به آسان شماری دمی می شمار
که آسان زید مرد آسان گزار.
نظامی .
- دم شمردن بر کسی ؛ حساب عمر و زندگی وی کردن
: که بر تو دم شمرده ست و ببسته
خدای کردگارغیب دانت .
ناصرخسرو.
و رجوع به ماده ٔ دم شود.