دوری گزیدن . [ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) طمس . تغرب . طلب . (منتهی الارب ). دوری کردن . دوری نمودن . جدایی خواستن . دوری جستن . اجتناب ورزیدن . تجنب . مجانبت . (از یادداشت مؤلف ): معاقرة؛ دوری گزیدن از همدیگر. (منتهی الارب )
: چو دوری گزیند ز کردار زشت
بیابد بدان گیتی اندر بهشت .
فردوسی .
ز تن می خواست تا دوری گزیند
مگر با دوست در یک تن نشیند.
نظامی .