اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

دهان

نویسه گردانی: DHAN
دهان . [ دَهَْ ها ] (ع ص ) عصار یعنی کسی که از مواد نباتی روغن می گیرد و یا می فروشد. (ناظم الاطباء). روغن گر. (یادداشت مؤلف ). || روغن فروش و روغن دارنده و مالنده ٔ روغن . (از لغت محلی شوشتر) ۞ . || کنایه از کسی که مداهنه و مسامحه در امور کند. (لغت محلی شوشتر).
واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
۶۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
دهان آلای . [ دَ ] (نف مرکب ) دهان آلاینده . که دهن را آلوده سازد. (یادداشت مؤلف ) : نیست بر من روزه در بیماری دل زان مراروزه باطل می کن...
دهان تنگی . [ دَ ت َ ] (حامص مرکب ) صفت دهان تنگ . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دهان تنگ شود.
دهان بینی . [ دَ هام ْ ] (حامص مرکب ) عمل دهان بین . دهن بینی . رجوع به دهان بین شود.
خشک دهان . [ خ ُ دَ ] (ص مرکب ) کنایه از صایم و روزه دار. (از برهان قاطع). || پارسا. پرهیزگار. (ناظم الاطباء). || تشنه . عطشان .
دهان شویه . [ دَ ی َ ] (اِ مرکب ) وسیله ٔ شستشوی دهان . پارچه ٔ نازکی که در میان آن اسفرزه یا چیزی شبیه به آن ریزند وبر سر آن چوبی تنک بن...
دهان شیر. [ دَ ن ِ ] (اِخ ) به نوشته ٔ صاحب تاریخ سیستان نام چاه یا سوراخی که آب همه ٔ رودهای اطراف سیستان چون هیرمند و رخدرود و خاش رود...
دهان گشاده . [ دَ گ ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) که دهان او گشاده باشد. با دهان باز. گشوده دهان . || کنایه است از متعجب و متحیر : تیر گردون ده...
دهان آلوده . [ دَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) که آلوده به آب دهان کسی باشد. که کسی بدان دهان زده باشد : ملک نقل دهان آلوده می خوردبه امید ش...
دهان اژدر. [ دَ اَ دَ ] (اِ مرکب ) قسمی شمعدانی . (یادداشت مؤلف ). اژدر دهان . رجوع به شمعدانی شود.
دهان بستن . [ دَ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) روی هم گذاشتن لبان . بستن دهان را. || کنایه از سکوت گزیدن و خاموش گردیدن است . (یادداشت مؤلف ) :...
« قبلی ۱ ۲ ۳ ۴ صفحه ۵ از ۷ ۶ ۷ بعدی »
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.