دهلیز

دهلیز.[ دِ ] (معرب ، اِ) مکانی که میان دروازه و خانه باشد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ). از آنچه که عرب از فارسی گرفته ، یکی دهلیز است و آن عبارت از میان خانه ودر می باشد. (از المزهر سیوطی ). دالان اندرونی . ج ، دهالیز. (مهذب الاسماء). معرب از فارسی است . (المعرب جوالیقی ص 154). || تجویف میانین از تجاویف دل . بطن اوسط قلب . (یادداشت مؤلف ). تجویف میانه ٔ دل و ایستادنگاه آب است یا زردآب ج ، دهالیز. (منتهی الارب ). || بطن اوسط دماغ . (یادداشت مؤلف ).