ذات نیرین . [ ت ُ ن َ ] (ع ص مرکب ) ناقه ٔ ذات نیرین ، ناقه ٔ کلانسال که در آن بقیه ای باشد. (منتهی الارب ). ناقة ذات انیار. و ابن الاثیر در المرصع گوید:ذات نیرین ، راه پهناور باشد. شاعر گوید
: و قد جاوزتها ذات نیرین سارق
محرمة فیها لوامع تخفق .
(المرصع).