راست گفتار. [ گ ُ ] (ص مرکب ) راستگو. صادق القول . که گفتارش راست و درست باشد. که راستگویی را پیشه سازد
: چو صبح صادق آمد راست گفتار
جهان در زر گرفتی محتشم وار.
نظامی .
سخنگوی و دلیر و خوب کردار
امین و راست عهد و راست گفتار.
نظامی .
مسدد؛ راست گفتار. (منتهی الارب ). و رجوع به راستگو شود.