راضی اصفهانی

راضی اصفهانی . [ ی ِ اِ ف َ ] (اِخ ) از شعرای ایران و از اصفهان بود علاوه بر شعر در هنر نقاشی نیز استادی چیره دست و نامی بشمار میرفت و به «زمانای نقاش » معروفیت داشت . او در سال 1112 هَ . ق . در قید حیات بود. مثنوی و دیوانی از وی باقی مانده و بیت زیر از اوست :
گر وحشیانه از روش خلق می رمم
عذرم بسی بجاست که مردم ندیده ام .
و رجوع به صبح گلشن ص 170 و 191 و روز روشن ص 271 و ذریعة ج 9 ص 347 و 406 و آتشکده ٔآذر ص 176 و تذکره ٔ غنی ص 62 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 و ریحانة الادب ج 2 ص 65 شود.