راضی شدن

راضی شدن . [ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) خشنود وخرسند گشتن . (ناظم الاطباء). قانع شدن . خرسند گردیدن . خشنود گشتن : همگنان را راضی کردم مگر حسود را که راضی نمیشود الا بزوال نعمت من . (گلستان ).
راضی شدم به یک نظر اکنون چو وصل نیست
آخر بدین محقرم ای دوست دست گیر.

سعدی (خواتیم ).

بحال نیک و بد راضی شوای مرد
که نتوان اختر بد را نکو کرد.

سعدی (صاحبیه ).

ز حاتم بدین نکته راضی مشو
ازین خوبتر ماجرایی شنو.

سعدی (بوستان ).

چو راضی شد از بنده یزدان پاک
گر اینها نگردند راضی چه باک .

سعدی (بوستان ).

چند از سیاه کاسه کنم قوت خویش جمع
راضی شدم چو خامه بقطع زبان خویش .

یحیی کاشی (از ارمغان آصفی ).

تطویق ؛ راضی شدن : طوقت له نفسه تطویقاً. (منتهی الارب ). غبور؛ راضی شدن . (تاج المصادر بیهقی ).
- از یکدیگر راضی شدن ؛ آشتی کردن . اصلاح کردن . و رجوع به راضی گردیدن و راضی گشتن شود.
|| بمجاز پذیرفتن و قبول کردن . (ناظم الاطباء). تن در دادن . تسلیم شدن . رضا دادن . زیربار رفتن . تصدیق کردن . حاضر شدن : خدا را از جهت خود بس دانست و صبر کرد و راضی شد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 310). واجب کرده بر هر یک که گردن نهندفرمانهای او را و راضی شوند بکرده های او. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 309).
بتقدیر باید که راضی شوی
که کار خدایی نه تدبیر ماست .

ناصرخسرو.

راضی شدم و مهر بکرد آنگه دارو
هر روز بتدریج همیداد مزور.

ناصرخسرو.

ما سزاواریم بدانچه منزلتی عالی جوییم و بدین خمول و انحطاط راضی باشیم . (کلیله و دمنه ). زنهار نستانش که به پنجاه دینار راضی میشوند. (گلستان ). محاکمه ٔ این سخن بقاضی بردیم و بمحاکمه ٔ عدل راضی شدیم . (گلستان ). هرگز دو خصم بحق راضی نشوند تا پیش قاضی نروند. (گلستان ).
راضی بخلاصیم نشد مرگ
مردیم ولی نیاز مندیم .

ولی دشت بیاضی (از آنندراج ).

|| اذن و اجازت دادن . || فروتنی کردن . || پسندیدن و پسند کردن . (ناظم الاطباء).