رامش بر. [ م ِ ب َ ] (نف مرکب ) برنده ٔ رامش . برنده شادی و عشرت . بهره مند از خوشی . خوشحال و مسرور و محظوظ که از رامش بهره برد
: یکی هاتف از خانه آواز داد
چو رامشگری نزد رامش بری .
منوچهری .
|| برنده ٔ رامش . از میان بردارنده ٔ خوشی و شادی و طرب . زداینده ٔ شادمانی و عشرت .