راه شوسه

راه شوسه . [ هَِ ش ُ س ِ ] (ترکیب وصفی ) همزمان با پیشرفت تمدن و صنعت و اقتصاد، بشر نیاز شدیدی به سرعت در حمل و نقل کالا و مسافرت افراد پیدا کرد و از این روی در صدد ساختن راههای بزرگ برآمد. اختراع اتومبیل و دیگر وسایط نقلیه ٔ جدید به گسترش سریع و روزافزون راههای بزرگ و فراخ افزوده و اکنون در سراسر جهان برای مقاصد اقتصادی و نظامی و همچنین عبور و مرورراههای شوسه ٔ فراوانی ساخته شده است و تنها در ایالات متحده ٔ امریکا 5 میلیون کیلومتر راه شوسه وجود دارد که نیمی از آن اسفالت میباشد. ساختن راه شوسه در ایران که از زمان هخامنشی سابقه دارد پیوسته مورد توجه بوده و هم اکنون راههای زیر در ایران موجود است :
الف - راههای اسفالتی : که بیشتر مراکز استان ها و شهرها را بتهران و بیکدیگر متصل میسازد و از مهمترین آن ها راه شوسه ٔ تهران - تبریز و تهران - اصفهان و تهران - بندر انزلی و تهران - چالوس را میتوان نام برد.
2-شاهراهها، که تهران را بمراکز استانها و خارج مربوطمیسازد. و از مهمترین این راهها شاهراههای : تهران -جلفا، تهران - مشهد و تهران - زاهدان میباشد.
3- راههای استانی ، که بین استانهای مختلف کشور کشیده شده است .
4- راههای فرعی ، که دهکده ها و قصبات را به شهرها یا بیکدیگر مربوط میسازد و در این راهها وسایط نقلیه در فصلهای مناسب بار و مسافر حمل و نقل میکنند. و رجوع به کیهان سالانه 1341 و جغرافیای مفصل اقتصادی ایران تألیف آقای مشحون و جلایی فر و خزائل و جغرافیای اقتصادی کیهان ص 433 و جغرافیای اقتصادی لیستر کلیم و همکاران ترجمه ٔ فتح اﷲ حکیمی ص 123 و 124 شود.