رحمت بردن

رحمت بردن . [ رَ م َ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) یا رحمت بردن بر کسی . رحمت آوردن . رحم کردن . شفقت ورزیدن . ترحم نمودن . رقت نمودن :
نوازنده تر زآن شد انصاف شاه
که رحمت برد خاصه بر بی گناه .

نظامی (از آنندراج ).

گفتا نه که من بر حال ایشان رحمت می برم . (گلستان ).
مشو تا توانی ز رحمت بری
که رحمت برندت چو رحمت بری .

(بوستان ).

|| مورد رحمت باد و درود مردم واقع شدن .