رخت کن

رخت کن . [ رَ ک َ ] (نف مرکب ) کننده و بیرون آرنده ٔ جامه . که لباس خود را درمی آورد. درآرنده ٔجامه . بیرون کننده ٔ جامه از تن . آنکه جامه ٔ خود را از تن می کند و برمی آورد. || (اِ مرکب ) آنجای از گرمابه که در آن لباس می کنند. (ناظم الاطباء). سربنه ٔ حمام . جامه کن حمام . محوطه ای در خارج حمام برای نهادن جامه ها. بنه . بینه . مسلخ . (یادداشت مؤلف ).