رستخیز فکندن . [ رَ ت َ
/ رَ ف َ
/ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مخفف رستخیز افکندن . رستاخیز افکندن . هنگامه برپا کردن . غوغا افکندن . محشر بپا کردن
: گو پیلتن دید با تیغ تیز
فکنده بدان رزمگه رستخیز.
اسدی .
و رجوع به رستخیز افکندن و رستخیز برآوردن و رستخیز شود.