رسم ناقص

رسم ناقص . [ رَ م ِ ق ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) (اصطلاح منطق ) مرکب از جنس بعید و عرض است ، در مقابل رسم تام . (از فرهنگ لغات و اصطلاحات فلسفی تألیف سجادی ). پس اگر افادت تمییز کلی کند [ رسم ] تام بود والاّ ناقص . (اساس الاقتباس ص 341). آن است که مرکب شود از جنس بعید و عرض خاص و یا از عرض به تنهایی ، مانند تعریف انسان به ضاحک یا به جسم ضاحک ، یا به عرضهایی که من حیث المجموع مختص به حقیقت واحد باشند مانند آنکه در تعریف انسان بگوییم راه رونده یا دوپا و دارای ناخنهای عریض و مستقیم القامة، و خندان به طبیعت . (از کشاف اصطلاحات الفنون ) (از تعریفات جرجانی ). و رجوع به رسم و رسم تام و جنس و عَرَض شود.