رضا. [ رِ] (اِخ ) مشهدی . از شعرای متأخر و از پرهیزکاران مشهد بود و به هندوستان سفر کرد. رباعی زیر از اوست :
گریان که ناله می کند وقت گری
دانی غرضش چیست از این نوحه گری
یعنی که گری گری شود عمر تو کم
پیمانه ٔ عمر پر شود تا نگری .
(از قاموس الاعلام ترکی ).
و رجوع به صبح گلشن ص
176 و فرهنگ سخنوران شود.