رطل خوردن . [ رَ خوَرْ
/ خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از شراب خوردن
: صبر کردیم که در روزه چنان نیکو بود
رطل خوردیم که در عید چنین نیکوتر.
امیرمعزی .
رطل دوگانه به خراج قوی توانند خورد. (مرزبان نامه ).
اول پدر پیر خورد رطل دمادم
تا مدعیان خرده نگیرند جوان را.
سعدی .