روانه کردن

روانه کردن . [ رَ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب )حرکت دادن . (ناظم الاطباء). فرستادن . گسیل کردن . ارسال کردن . به راه انداختن . راهی کردن . روان کردن . رجوع به روان و روان کردن و روانه شدن شود : وبفرمود تا... طعام ... بدو دادند و او را دل خوش روانه کردند. (قصص الانبیاء). و پارسیان متواتر ملاطفه ها به خاقان روانه کردند. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 79).
مرکب عدل تو چو بخرد شد
به هزیمت ستم روانه کند.

مسعودسعد.

درنهروان به تیغ کند نهرها روان
گر جنگ را روانه سوی نهروان کند.

مسعودسعد.

پس به خاقان روانه کرد برید
برخی از مهر وبرخی از تهدید.

نظامی .

چو کردی رامش جان را روانه
ز رامش جان فدا کردی زمانه .

نظامی .

ز هر سو کرد مرکب را روانه
نه دل دید و نه دلبر در میانه .

نظامی .

نهادم عقل را ره توشه از می
ز شهر هستیش کردم روانه .

حافظ.

- روانه ٔ راه کردن ؛ به سفر فرستادن . (ناظم الاطباء).
|| جاری کردن . جریان دادن . روان کردن :
آستین چو از چشم برگرفتم
سیل خون به دامان روانه کردم .

عارف قزوینی .

و رجوع به روانه و روان کردن شود.