روح الدین
نویسه گردانی:
RWḤ ʼLDYN
روح الدین . [ حُدْ دی ] (اِخ ) (شیخ ) محمدبن شیخ جلال الدین طیار. متوفی در آغاز قرن هشتم . دانشمندی صالح بود. او راست : کتابی در کلام و شرح المصباح تألیف قاضی ناصرالدین . (از شدالازار ص 21). و رجوع به همین کتاب صفحه ٔ مذکور و حاشیه ٔ همان صفحه شود.
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
روح الدین . [ حُدْ دی ] (اِخ ) محمدبن اسحاق بن علی بن عربشاه . واعظ و عالم و جامع اقاویل مفسران و ناشر احادیث رسول خدا بود، و از زهد و معرفت ...
روح الدین . [ حُدْ دی ] (اِخ ) (سید) مرتضی بن تاج الدین . دانشمندی خداپرست بود و از صاحبان بدعت و گمراهی کناره میگرفت و به فراگرفتن دانش و...