روز حشر. [ زِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . روز رستاخیز
: هرچه بر الفاظ خلق مدحت رفته ست
یا برود تا بروز حشر تو آنی .
رودکی .
بروز حشر که فعل بدان و نیکان را
جزا دهند بمکیال نیک و بد پیمای ...
سعدی .
سر ز مستی برنگیرد تا بصبح روز حشر
هرکه چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست .
حافظ.
ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه ٔ رند شراب خوار.
حافظ.