زال مداین . [ ل ِ م َ ی ِ ] (اِخ ) پیر زنی که خانه ٔ مجاور ایوان داشت و با همه ٔ ابرام انوشیروان نفروخت و انوشیروان به ستم از وی نستد و کجی و قناسیی در کاخ راه یافت . (برهان قاطع) (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (شرفنامه ٔ منیری )
: نه زال مدائن کم از پیرزن کوفه
نه حجره ٔ تنگ این کمتر ز تنور آن .
خاقانی .
رجوع به زال کوفه شود.