زاویه ٔ انعطاف

زاویه ٔ انعطاف . [ ی َ / ی ِ ی ِ اِ ع ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )زاویه ای را که از (تقاطع) خط منعطف و خطی که موازی خط شعاعی است و به مضی ٔ (چشم بیننده ) متصل است پدید آید، زاویه ٔ انعطاف نامند. و زاویه ٔ انعطاف گاه بزرگ است و آن در صورتی است که جسم مخالف (روبرو) غلیظ (سخت ) باشد و هر چه اغلظ باشد زاویه ٔ انعطاف بزرگ تر است و یا زاویه ٔ عطفیه بزرگ باشد. و گاه کوچک است و آن در صورتی است که غلظت جسم مخالف اندک باشد و هرچه اندک تر باشد زاویه ٔ انعطاف کوچکتر است و همچنین است در صورتی که زاویه ٔ عطفیه کوچک باشد. (شرح تذکره ٔ خفری فصل یکم باب دوم ). و رجوع به زاویه ٔ عطفیه شود.