زاویه ٔ نظر. [ ی َ
/ ی ِ ی ِ ن َ ظَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چیزی که از دور دیده میشود چون از دو حدآن ، امتداد نظر را ضبط کنیم زاویه ای حادث شود که آن را زاویه ٔ رؤیت یا نظر گوئیم . و زاویه ٔ نظر قطر اعتباری آن شی ٔ است . و بسته به دوری و نزدیکی و کوچکی بزرگی آن شی ٔ خواهد بود. زاویه ٔ نظر در پیدا کردن بعد اشیاء مهم است . پس از شیوع نظریه ٔ کپرنیک درباره ٔ اوضاع کواکب و مدارات آنها و تمرکز آفتاب ، هیویون درصدد تشخیص زاویه ٔ نظر افتادند و در عرض سیصد سال بواسطه ٔ نقص اسباب کسی موفق به تشخیص نشد تا در سنه ٔ
1837 مسیحی که بسل
۞ منجم معروف به استمداد افزارهای فرون هوفر،
۞ از برای یکی از ثوابت زاویه ٔ نظر بدست آورد و همچنانکه امتحان فوکو
۞ دلیل محسوس حرکت وضعی زمین شد، تعیین زاویه ٔ نظر ثوابت ، دلیل محسوس حرکت انتقالی زمین گشت . زاویه ٔ نظردارای اقسامی است بنام زاویه ٔ نظر افقی ، زاویه ٔ نظرفوقی ، زاویه ٔ نظر سالانه ، زاویه ٔ نظر محلی ، زاویه ٔ نظر یومیه . (از تحفة الافلاک ص
44،
155،
156 تا
162).