زلف
نویسه گردانی:
ZLF
زلف . [ زَ ل َ ] (ع اِ) نزدیکی و مرتبه و پایگاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). قربت . یقال : له ُ زلف منه ُ؛ ای قربة و احتمل فلان الکلف حتی نال زلف . (اقرب الموارد). || ج ِ زَلَفَة. رجوع به زلفة شود. || حوض پرآب . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۳۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
بسر زلف حرف زدن . [ ب ِ س َ رِزُ ح َ زَ دَ ] (مص مرکب ) بسر زلف سخن کردن . کنایه از به استغنا و بی پروایی سخن گفتن . (آنندراج ). استغنای در ...
بسر زلف سخن کردن . [ ب ِ س َ رِ زُ س ُ خ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بسرزلف حرف زدن . کنایه از استغنا و بی پروایی . (آنندراج ). استغنای در کاری . (مجم...
بسر زلف صحبت داشتن . [ ب ِ س َ رِ زُ ص ُ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از پریشان و تیره روز بودن . (غیاث ) (آنندراج ). پریشان بودن و کردن . (مجمو...
ذلف . [ ذَ ل َ ] (ع اِمص ) خردی بینی و راستی تیغ آن ، یعنی راستی قصبه ٔآن یا باریکی یا اندک سطبری بینی و راستی طرف آن .
ذلف . [ ذُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَذلف و ذَلفاء.
ظلف . [ ظِ ] (ع اِ) سُم شکافته مانند سُم گاو و گوسفند و بز و جز آن . ژنگله . زنگله ٔ گاو و گوسفند و آهو و امثال آن . کفشک . (التفهیم ). ج ، ظُلوف...
ظلف . [ ظِ ل َ ] (ع اِ) ج ِ ظَلِفة.
ظلف . [ ظَ ل ِ ] (ع ص ) جای بلند از آب و گل و لای .
ظلف . [ ظَ ل َ ] (ع اِ) همه . جملگی . تمام . کامل . || (ص ) مکان ظلف ؛ جای بلند از آب و گل و لای .
ظلف . [ ظَ ] (ع مص ) ظلف القوم ؛ پیروی کردآنها را. || ظلف الشاة؛ بر سُم زد گوسفندرا. || ظلف اثره ؛ پوشیده و ناپدید کرد اثر پای را تا راه ...