زمره

زمره . [ زُ رَ / رِ ] (از ع ، اِ) گروه . جماعت . دسته . (از فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از تازی گروه . جمعیت . (ناظم الاطباء) : هرکه همت او برای طعمه است در زمره ٔ بهائم معدود گردد. (کلیله و دمنه ).
تا یافتم سعادت و تشریف از نجم
مسعودم و مشرف درزمره ٔ کرام .

سوزنی .

عالم است از صف عباداﷲ
جاهل از زمره ٔ هم الکفره است .

خاقانی .

گرچه ز ملوک عهد بودی
در زمره ٔ اصفیات جویم .

خاقانی .

بعد از مدتی همه آزاد و مطلق گردانید و در زمره ٔ مستخدمان دولت به دربار هند فرستاد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 406). با یکدیگر می گفتند این طایفه از جنس انس و زمره ٔ بشرند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ایضاً ص 411). بسبب مناسبت شباب در زمره ٔ اتراب و اصحاب او منتظم گشت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ایضاً ص 435). همچنین در زمره ٔتوانگران شاکرند و کفور. (گلستان ). و در زمره ٔ صاحبدلان متجلی نشود. (گلستان ). خردمندی را که در زمره ٔ اوباش سخن صورت نبندد، شگفت نیست . (گلستان ). || سپاه . لشکر. (ناظم الاطباء).
- زمره ای از آن ؛ بعضی از آن . (ناظم الاطباء).
- زمره به زمره ؛ طایفه به طایفه . (ناظم الاطباء).