زنهار خوردن

زنهار خوردن . [ زِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) سلب حمایت از پناهنده ٔ خود کردن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). پیمان شکنی . زنهارخواری . عهدشکنی :
ز طبع تو همین آمد که کردی
که با زنهاریان ۞ زنهار خوردی .

(ویس و رامین ).

چون همی بر من زنهار خورد دنیا
خویشتن چون دهی ای پور به زنهارش .

ناصرخسرو.

مخور زنهار بر کس ، گر نخواهی
که خواهی و نیابی هیچ زنهار.

ناصرخسرو.

کس به زنهاری خویش اندر زنهار خورد
زینهاریست دلم نزد تو ای بت زنهار.

سوزنی (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

و روزگار غدار چنانکه عادت اوست با وی زنهار خورد. (راحة الصدور راوندی ). چون محمود سبکتکین با او غدر کرد و زنهار خورد. (راحة الصدور راوندی ).
که شه را بدبود زنهار خوردن
بد آمد در جهان بدکار کردن .

نظامی .

مخور در خانه ٔ کس هیچ زنهار
که با تو آن کند کان زاغ با مار.

نظامی .

دری دیگر نمیدانم که روی از تو بگردانم
مخور زنهار برجانم که دردم بی دوا ماند.

سعدی .

و زاری کردم که به قلعه و به خون خلق زنهار مخور اجابت ننمود. (رشیدی ). || خلاف امانت داری . خیانت در امانت :
من دل بتو دادم که به زنهار بداری
زنهار مخور بر دل زنهاری زنهار.

فرخی .

رجوع به زنهار و زینهار و دیگر ترکیبهای این کلمات شود.