زور. [ زَ
/ زُو ] (اِ) در اوستا عبارت است از نیاز مایع، مثل آب و شیر و غیره که در هنگام رسومات مذهبی بکار برده شود و بخصوص آب آمیخته به شیر که در وقت یشنه کردن استعمال گردد بمنزله ٔ آب مقدس عیسویان
۞ می باشد. (یشتها ج
1 ص
53)... این آب در اوستا موسوم است به «زاوثر»
۞ که امروز زور گویند. (یشتها ج
1 ص
417). در اوستائی : زائوثْرَه . در آیین زردشتی آبی است که بدست یکی از موبدان پاک و مقدس شده . خوردنی مایع و آبکی . مقابل میزد. (فرهنگ فارسی معین ).رجوع به یشتها ص
419 و
469 و یسنا ص
29 و
125 شود.