زهکونی
نویسه گردانی:
ZHKWNY
زهکونی . [ زِ ] (اِ مرکب ) آن است که شخص پای خود را به ضرب و زور هرچه تمامتر به نشستنگاه دیگری زند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). نوک پایی که به کفل کسی کوبند. تیپا. اردنگ .زفکنه . (فرهنگ فارسی معین ). اُم ّکیسان . اردنگ . تی پا. زِفْکِنه . زُفْکِنه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
زهکونی زدن . [ زِ زَ دَ ] (مص مرکب ) کَسْع. اَسْن . تی پا زدن . اردنگ زدن . زفکنه زدن . شلخته زدن . سرچنگ زدن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).