سایه پرورده . [ ی َ
/ ی ِ پ َرْ وَ دَ
/ دِ ] (ن مف مرکب ) نازپرورده . رنج نادیده . براحت زیسته . آنکه زندگی آسوده و آرام و راحت و بی دغدغه داشته باشد
: او چو خاشاک سایه پرورده
سیلش از کوه پیش در کرده .
نظامی (هفت پیکر ص 244).
سایه پرورده را چه طاقت آن
که رود با مبارزان بقتال .
سعدی (گلستان ).
مسلم بود و سایه پرورده . (گلستان ).