سبک رفتار. [ س َ ب ُ رَ ] (ص مرکب ) سریعالسیر در مسافت . (ناظم الاطباء): هَماذی ّ؛ شتر تیزرو و سبک رفتار. (منتهی الارب ). || آنکه دارای رفتاری سبک است . جلف
: آه کز قامت چون تیر سبکرفتاران
غیر خمیازه ٔ خشکی چو کمان نیست مرا.
صائب (از آنندراج ).
|| کوکب سیار را گویند چنانکه گران رفتار ستاره ٔ ثابت را و ثابت و سیار را فارسیان ستاره ٔ برجاوران گویند. (آنندراج ).