سختی کشی . [ س َ ک َ
/ ک ِ ] (حامص مرکب ) رنج بری . تحمل مشقت
: بسختی کشی سخت چون آهنم
که از پشت شاهان روئین تنم .
نظامی .
نه ایم آمده از پی دلخوشی
مگر کز پی رنج و سختی کشی .
نظامی .
کزین آمدن شه پشیمان شده ست
ز سختی کشی سست پیمان شده ست .
نظامی .
نداند کسی قدر روز خوشی
مگر روزی افتد بسختی کشی .
سعدی .