سر اندرکشیدن . [ س َ اَ دَ ک َ
/ ک ِ دَ ] (مص مرکب ) مشهور شدن . پیش افتادن . برتر رفتن
: بزودی به فرهنگ جایی رسید
کز آموزگاران سر اندرکشید.
فردوسی .
|| سر فروبردن . مقابل سر برآوردن
: بدین همت که اندرسر همی داری سر اندرکش
سزای پینه و دوکی نه مرد رزم و میدانی .
سنایی .