سردر شکم نهادن . [ س َ دَ ش ِ ک َ ن ِ
/ ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از پنهان شدن . (آنندراج )
: زودش بسان استره سر در شکم نهاد
در عهد تو هر آنکه به مویی گزند کرد.
کمال الدین اسماعیل .
|| کنایه از کشتن
: به مویی که کرد از نکوئیش کم
نهادند حالی سرش در شکم .
سعدی .