سر کوفتن .[ س َ ت َ ] (مص مرکب ) خرد کردن . له کردن
: مار که آزرده شد سر کوفتن واجب آید. (مرزبان نامه ).
بروی خاک می غلتید بسیار
وز آن سر کوفتن پیچید چون مار.
نظامی .
مار را چون دم گسستی سر بباید کوفتن
کار مار دم گسسته نیست کاری سرسری .
سلمان ساوجی .