سرمد کاشانی . [ س َ م َ دِ ](اِخ ) اسمش سعید، از میر ابوالقاسم فندرسکی حکمت فراگرفت و در خدمت مشایخ تصفیه کرد و آخرالامر به هندوستان افتاد و در عهد داراشکوه شهادت یافت . او راست :
عمری است که آوازه ٔ منصور کهن شد
من از سر نو جلوه دهم دار و رسن را.
(از مجمع الفصحاء ج 2 ص 20).
قتل وی به نقل مؤلف مرآت الخیال بسال
1072 هَ . ق . بوده است ، مؤلف ریحانة الادب به نقل از خزینة الاصفیا سال
1080 نوشته است . (از حاشیه ٔ آتشکده ٔ آذر چ شهیدی ص
7). رجوع به ریاض العارفین ص
86 شود.