سوار
نویسه گردانی:
SWʼR
سوار. [ س َوْ وا ] (اِخ ) ابن حمدون قیسی مجاری مردی جنگی و آشنا به ادب بود. بسال 276 هَ . ق . در اندلس در ناحیت راجله قیام کرد و گروهی در خاندانهای عرب بگرد او فراهم شدند تا با مردم غیرعرب که در آنجا بودند بجنگید. پس کار او دوام نیافت و بسال 277 هَ . ق . کشته شد.او را شعری نیکو است . (از اعلام زرکلی ج 1 ص 398).
واژه های همانند
۴۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
ثوار. [ ث ِ ] (ع مص ) مُثاورة. برجهیدن .
ثوار. [ ث َوْ وا ] (ع ص ، اِ) گاوبان .
صوار. [ ص ِ ] (ع اِ) گله ٔ ماده گاوان . صیران . (منتهی الارب ). القطیع من البقر. (اقرب الموارد). رجوع به صُوار شود. || بوی خوش . (منتهی الارب...
صوار. [ ص ُ ] (ع اِ) گله ٔ گاوان . || بوی خوش . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
صوار. [ ص َوْ وا ] (ع ص ) عصفور صوار؛ گنجشک گویا و جواب ده ، یعنی هرگاه بخوانی او را جواب دهد. (منتهی الارب ). گنجشک که چون بخوانند او را پ...
صوار. [ ص ُوْ وا ] (ع اِ) گله ٔ گاو. (اقرب الموارد).
صوار. [ ص َ وارر ] (ع اِ) ج ِ صارَّه .(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به صارّه شود.
صوأر. [ ص َ ءَ ] (اِخ ) آبی است کلب را بالای کوفه از جانب شام . (معجم البلدان ).- یوم صوأر ؛ از ایام مشهور عرب است و آن آبی است که غا...