سیاه شدن

سیاه شدن . [ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) تاریک شدن . اسوداد :
بریده گشت پس آنگاه ششصدوسی سال
سیاه شد همه عالم ز کفر و از کافر.

ناصرخسرو.

زآن پیشتر که جامه ٔ جانت شود سیاه
از مردم سیاه درون اجتناب کن .

صائب .

|| محو شدن . سترده شدن . (یادداشت بخط مؤلف ) :
که فرغول برنتابد آن روز
که بر تخته بر سیاه شود نام .

رودکی (از لغت فرس اسدی ص 316).