سیمجوریان

سیمجوریان . (اِخ ) نام خاندان معروف امرای قهستان و نیشابور که در خراسان بمقامات بزرگ رسیدند. مؤسس این خاندان سیمجور دواتی است .وی از خادمان اسماعیل بن احمد سامانی بود و بعد سردار شد و با علویان در گرگان جنگید ظاهراً 287 هَ . ق .در سال 298 وی به سیستان رفت و آنجا را از دست لیث بن علی بن لیث بیرون آورد. احمدبن اسماعیل حکومت سیستان را ظاهراً در سال 300 به سیمجور داد. ولی اهل سیستان با نصربن احمد مخالفت کردند و سیمجور از آنجا بیرون رفت . در سنه ٔ 314 هَ . ق . که امیر نصربن احمد را از دست فاتک بیرون آورد حکومت آنرا به سیمجور داد. وی با حمویه و محمدبن عبداﷲ بلعمی و ابوجعفر صعلوک درجنگ با لیلی بن نعمان از سرداران داعی الی الحق گرگانی در طوس بوده (حدود سال 307 و 308 هَ . ق .). وی درسال 310 به جنگ با ابوالحسن ناصر علوی و در سال 316به جنگ با ابوالحسن بن ناصر مأمور گردید. وی مؤسس خاندان سیمجوریان است و اسامی افراد این خاندان بقرار زیر است : 1- ابراهیم سیمجور (326 هَ . ق .). در زمان نوح دوم سامانی امارت خراسان یافت و بعد از او پسرش ابوالحسن سیمجور و نواده اش ابوعلی سیمجور نیز هر یک مدتی سپهسالار خراسان بودند. 2- ابوالحسن محمدبن ابراهیم محمدبن ابراهیم بن سیمجور، وفات 387 هَ . ق . 3-ابوعلی محمدبن محمدبن ابراهیم بن سیمجور، وفات 388 هَ . ق . 4- ابوالقاسم علی بن محمدبن ابراهیم بن سیمجور،وفات پس از 391 هَ . ق . 5- ابوالحسن بن ابوعلی محمدبن محمد. 6- ابوسهل بن ابوالقاسم علی بن محمدبن ابراهیم . رجوع به تاریخ بیهقی ، ترجمه ٔ تاریخ یمینی ، فرهنگ فارسی معین ، دائرة المعارف فارسی ، ابوعلی ، ابراهیم ، ابوالحسن ، ابوالقاسم و ابوسهل در همین لغت نامه شود.