سیه بهار. [ ی َه ْ ب َ ] (اِ مرکب ) بهار سبزه . بعضی گویند که در بلاد سردسیر در ایام ربیع سبزه ٔ کشت که از زیر برف از پس سردی و سیرآبی بغایت سبز مایل به کبودی و سیاهی بیرون می آید آنراسیه بهار گویند. (غیاث اللغات ). ترکیب قلب است به معنی بهار به افراط. (آنندراج ). بهاری که بارندگی در آن زیاده از اندازه باشد. (ناظم الاطباء)
: هزار رنگ ز گلزاردر کنار من است
جنون کجاست که جوش سیه بهار من است .
حضرت شیخ (از آنندراج ).
سیه بهار جنون آمده ست در فالم
بشانه زلف پریشان یار میگیرم .
ایضاً (از آنندراج ).