شاپور

شاپور. (اِخ )ابن اشک . «شاپوربن اشک ، از جمله اشکانیان وی بوده است که بسیج غزو کرد و او پسر اذران بن اشغان بود، و در عهد [ او ] عیسی علیه السلام ظاهر شد و پس شاپور بروم رفت و غزا کرد و انطیخس سوم پادشاه روم بود بعد از اسکندر. و بسیار برده آورد از روم ، و در کشتیها نشاند و پس بفرمود تا غرقه کردند بکینه ٔ دارا، و بسیاری چیزها که سکندر بروم برده بود باز آورد، و نهرالملک او گشاد و از آن مال بس بر آن خرج کرد.» (مجمل التواریخ و القصص چ ملک الشعرای بهار ص 59). نخستین پادشاه اشکانی در روزگار ملوک الطوائفی اشک بود که 52 سال پادشاهی کرد... و ایرانیان معترفند به اضطراب و مشوش بودن تاریخ خود در ایام ملوک الطوائف ... (ابن اثیر ج 1 ص 132). و رجوع به فهرست ولف ، مجمل التواریخ والقصص ص 58 و شاپوربن ادران بن اشک شود :
نخست اشک بود از نژاد قباد
دگر گرد شاپور فرخ نژاد.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 7 ص 1922 بیت 52).